Goleman’s Six Leadership Styles

Goleman’s selectie van leiderschapsstijlen is gebaseerd op zijn eerder werk over Emotional Intelligence (1995), en het concept resonant leadership dat hij in Primal leadership (2013) introduceert.

Om leiding te geven in een complex relationele context moet een leider de emotionele kanten van verschillende aspecten begrijpen, evenals de emoties van de mensen waaraan je leidinggeeft. Je wilt immers dat het team je gelooft, begrijpt en bereid is je te volgen en dit vergt emotionele intelligentie.

Resonant leiderschap is het vermogen van een leider om een ​​positieve emotionele impact te creëren met behulp van emotionele intelligentie (EQ). Dergelijke leiders kunnen – door inzet van hun EQ – een positieve en energieke (uplifting) emotie doen resoneren in een groep: zij synchroniseren de energie. Een succesvolle implementatie van resonant leiderschap in een team resulteert in emotioneel comfort, verhoogde intentie tot samenwerken, het delen van ideeën en het doen ontstaan van sterke emotionele banden tussen teamleden. Het verbetert de veerkracht van het team en dat helpt hen door moeilijke tijden heen.

Het tegendeel is dissonant, of de ‘Discordant Leader, zoals Goleman hem noemt.
Een dissonant leaders bewerkstelligt een onaangenaam gevoel, het ontstaan van zorgen, wantrouwen en zelfs angst. Dit kan ertoe leiden dat mensen hun mening niet uiten uit angst voor driftbuien of repercussies van de leider of andere leden in het team. Het gevoel van onveiligheid neemt toe, ze vertrouwen hun leider of elkaar niet meer. Het dominante ontwikkelniveau zakt terug tot rood, een machtscultuur waarin mensen alleen zichzelf beschermen. Ondernemerschap, eigenaarschap, of zelfs het nemen van risico’s is het laatste waar ze aan denken.

De dissonante leider – discordent leader – lachte om de verkeerde dingen, stopte discussies wanneer het team het gevoel had dat ze bij de cruciale onderdelen kwamen, gaf een lage prioriteit aan het uitleggen van onderliggende redenen aan het team en gaf niet om hun emotionele toestand.

Op het moment dat een leider diens pacesetting of commanding-stijl moet inzetten loopt hij het risico dat diens kwaliteit om resonantie te bewerkstelligen kan omslaan is dissonantie. Beide stijlen kunnen intimiderend zijn en medewerkers een gevoel geven dat zij niet goed genoeg zijn, instructies behoeven of terecht worden gewezen. Terecht of niet terecht, het is altijd oppassen belazen!

Goleman raadt aan de stijl die je wilt gebruiken doelbewust te kiezen. Reageer niet spontaan en emotioneel op situaties, en dit is weer gebaseerd op het concept van emotionele intelligentie. Gebruik de vier competenties van Emotionele Intelligentie (zelfkennis, zelfmanagement, sociaal bewustzijn en relatiemanagement) om te bepalen welke stijl moet worden gebruikt, hoe je deze kunt gebruiken en vervolgens uit te voeren.

Nogmaals, bij verschillende gelegenheden gebruik je verschillende stijlen en in verschillende mate.

Zoals Daniel Goleman het zelf zegt: “De beste leiders kennen niet slechts één stijl van leiderschap – ze zijn bekwaam in meerdere en hebben de flexibiliteit om tussen stijlen te schakelen als de omstandigheden dit vereisen.”