Kritiek op BPR
BPR, met zijn enorme succes bij het verlagen van de bedrijfskosten, stond in de jaren negentig wereldwijd in de schijnwerpers. Tegenstanders wezen echter op drie problemen: de aanname, de procedure en de negatieve impact ervan.
BPR is een interventiemethode. Een eventuele toepassing is afhankelijk van een degelijk uitgevoerde analyse dat concludeert dat de bedrijfsprocessen inefficiënt zijn én de belangrijkste reden van de slechte prestaties van het bedrijf.
Critici wijzen verder op dat BPR soms tot meer kosten kan leiden. De manier waarop BPR problemen oplost, is door alles vanaf het begin helemaal opnieuw te doen. Soms is het goedkoper om een alternatieve manier te gebruiken dan BPR toe te passen.
Aangezien BPR de efficiëntie van de bedrijven kan verhogen en hen kan helpen verdere doelen te bereiken met minder werknemers, wordt het ten slotte bekritiseerd vanwege het (enorme) personeelsverlies. Vandaar dat veel BPR-projecten vanwege de drastische impact vaak op een mislukking uitkomen.