De reis die Scharmer presencing noemt, verbindt drie elementen: verbinding met de buitenwereld; verbinding met de wereld van binnenuit en het brengen van het nieuwe in de wereld.
Deze aanpak doet beroep op de direct betrokkenen – en in een persoonlijk traject – op jezelf. Het is immers jouw denken, voelen en handelen. En als jíj dat niet doet, wie moet het dan doen?
Als je blijf denken wat je dacht, voelen zoals je altijd al voelde en doen wat je deed, dan ontstaat niets nieuws. Je reproduceert het verleden, terwijl de context jou, of jouw organisatie, uitdaagt om stappen te zetten.
Doorbraken vragen om een andere aanpak en een Open Mind, Open Heart en Open Will.