Een gangbaar instrument om de niet-beïnvloedbare elementen van een externe omgeving – doorgaans op macroniveau – in kaart te brengen is de DESTEP-methode. Het is een acroniem van de woorden Demografische, Economische, Sociaal-culturele, Technologische, Ecologische en Politiek-juridische factoren. Ze komen ook in andere combinatie voor, zoals PEST, STEP en PESTL.
De eerste versie werd in 1967 ontwikkeld door Harvard-professor Francis J. Aguilar. Hij voerde een externe analyse uit en bracht daarvoor de Economische, Technologische, Politieke en Sociale factoren (ETPS) op macro-omgevingsniveau in kaart en combineerde dit met Porter’s Vijfkrachtenmodel voor inzicht in de marktontwikkeling en de bedrijfspositionering en de Sterkte-zwakteanalyse (of SWOT-analyse).
Arnold Brown hernoemde ETPS tot STEP, al stond zijn afkorting voor “Stragetic Trend Evaluation Process” en als acroniem voor de vier factoren die onderzocht moeten worden.
Sommigen onderzoekers, zoals prof. Wissema, maken bij het analyseren van de externe omgeving, of context, onderscheidt in een transactionele ruimte, de plaats waar vraag en aanbod elkaar ontmoeten en waar prijsvorming plaatsvindt, en de macro-ruimte waar de externe trends en ontwikkelingen plaatsvinden die niet door een individuele organisatie beïnvloed kunnen worden.